Wat te doen als je moet leven, maar er is geen kracht?

Het is belangrijk om te weten of de gedachte Ik heb geen kracht om verder te leven is verschenen, wat betekent dat er een probleem is

Het is belangrijk om te weten of de gedachte "Ik heb geen kracht om verder te leven" is verschenen, wat betekent dat er een probleem is. Als dit idee regelmatig wordt, keert het keer op keer terug, moet je serieus nadenken over hulp.

Ik herhaal: als je constant nadenkt over waar je de kracht kunt vinden om te leven, moet je dat wel zoek een psychotherapeut , om dit probleem te bespreken.

Waarom verliezen we de kracht om te leven?

Waar komt deze gedachte vandaan? Waarom voelen we op een bepaald moment totale hulpeloosheid en zwakte?

In de regel is de belangrijkste reden een onverwachte "sterke psychologische slag". Gedachten over zinloosheid en hopeloosheid worden bezocht door degenen die een zwaar verlies hebben geleden: het verlies van een geliefde, sociale status, een grote hoeveelheid werk of gezondheid. Op dit moment bevinden eenzame mensen zich in een speciale risicozone, het is voor hen moeilijker te beantwoorden waarom en om welke reden ze verder leven.

Wanneer met jou sterfgeval treedt op weet dat je je aan het aanpassen bent. Dat is de manier waarop de menselijke psyche werkt. De donkerste tijd van de dag is voor zonsopgang! Vooral hard de eerste zes maanden, dan is een persoon in staat om terug te keren naar het normale leven.

Wat te doen als verdriet is gebeurd?

De allereerste oplossing: je moet een ondersteuningssysteem voor jezelf creëren om de ervaring van verbondenheid te overleven. Dergelijke associaties zijn zelfhulpgroepen. De vroegste werden gemaakt in 1935.

Het is bewezen dat als een persoon communiceert met mensen met soortgelijke problemen, hij veel gemakkelijker is om te gaan met zijn tegenslag. De gemeenschap geeft de mogelijkheid om te communiceren, ervaringen uit te wisselen, geboorte te geven aan geloof. Mensen zien dat ze niet alleen zijn.

Het is niet overbodig voor een persoon om erachter te komen dat er mensen om hem heen zijn met dezelfde verliezen, en ondanks dat blijven ze voortleven. Ook in groepen zijn isolatie en alleen zijn met het probleem uitgesloten.

Het is opmerkelijk dat onder zelfmoorden slechts 24% met veel mensen communiceerde, 60% met een paar en 16% absoluut eenzaam. Dergelijke statistieken pleiten ervoor dat het vermogen om sociale contacten te ontwikkelen een sleutelrol speelt bij het beslissen hoe verder te leven als er geen kracht is.

Waar moet je ondersteuning zoeken?

Als je besluit themafora op internet te vinden, wees dan voorzichtig: in de online-realiteit zijn mensen moeilijker dan in het leven.

Virtuele ruimte leidt tot onverantwoordelijkheid. Toen ze eenmaal een onbeschofte boodschap aan mij hadden geschreven, toen ik beleefd vroeg om de woorden terug te nemen, antwoordde de persoon: "En wie ben jij voor mij? Alleen een foto op internet. Wees daarom voorzichtig met jezelf.

Een goede hulp kan een hulplijn zijn. Wees niet verlegen. De sympathie van een vreemdeling zal tegenspoed voorkomen, gezond verstand verrijken en je toestaan ​​om met een sobere blik een andere oplossing te zien.

Onthoud: het delen van je pijn met iemand is altijd beter dan denken "Ik kan het, ik ben sterk." En dan overleven, niet leven.

In principe is het om een ​​persoon te helpen niet nodig om een ​​diploma te hebben, soms is gewoon mededogen voldoende.

Wat zal nog meer helpen om de kracht te vinden om van te leven?

Helpt vaak de eeuwenoude wijsheid van boeken en diep geloof in iets. Op zoek naar antwoorden op de vraag hoe je de kracht kunt vinden om van te leven, alle middelen die troost brengen zijn goed.

Doe waar je van houdt, bijvoorbeeld creativiteit, hobby's, reizen.
Als er geen is, moet je proberen het te vinden!

Kan 'bediening' redden. Begin anderen te helpen. Vrijwilligersorganisaties zullen bijvoorbeeld hun eigen problemen afleiden. Je beseft dat "iemand anders erger is", of je zult de zin van het leven vinden in het helpen van anderen.

Waarschijnlijk zijn er allemaal verschillende hulpmiddelen. Je moet je middelen vinden.

Wat als er geen mogelijkheid is om contact op te nemen met een psychotherapeut?

Wanneer het niet mogelijk is om een ​​specialist te zien, zoek een mentor. Bijvoorbeeld een vrouw die in deze kwestie een pond zout heeft gegeten. Vraag haar om hulp, laat haar je een tijdje leiden. Laat het geen vriendin zijn, maar een persoon wiens mening voor jou gezaghebbend is, zoals de mening van een geliefde leraar.

Geef toe dat je jezelf niet zult begrijpen en dat je iemand nodig hebt aan wie je niet onverschillig bent. Begrijp dat je hoofd nu gevaarlijk is, als de meest ongunstige wijk in de stad, en je kunt er niet alleen over wandelen. Het belangrijkste is om klaar te zijn om te veranderen en naar het advies te luisteren.

Een analyse van de enorme hoeveelheid gegevens verzameld door suicidologists suggereert dat onverschilligheid van anderen vaak de oorzaak is van zelfmoord. Doe geen onomkeerbare dingen.

Veel discussies over het probleem van zelfmoord bevatten bijna minachtende opmerkingen dat 'mensen gewoon op deze manier de aandacht naar zichzelf proberen te trekken'. Inderdaad: 85 tot 90% van de zelfmoordpogingen mislukken, met vier keer meer vrouwen dan mannen onder de overlevenden. Maar verdient niet het feit dat de mens op deze manier de aandacht op zichzelf moet vestigen, geen sympathie?

Mensen moeten vriendelijker voor elkaar zijn, vooral omdat het meestal niet duur is. Zeg een sympathiek woord en verlaat de bijtende - wat is er makkelijker?

Wees voorzichtig met jezelf en anderen, kun je jezelf horen. Als je denkt dat er geen kracht is, zoek dan naar ondersteuning.

Met liefde, Julia Baranova,
Docent aan de Academie voor Privéleven.

Het blog van de Academie staat open voor deskundige auteurs. Als je een artikel wilt schrijven, lees dan redactioneel beleid. We zijn blij met je materialen!

Waarom verliezen we de kracht om te leven?
Waar komt deze gedachte vandaan?
Waarom voelen we op een bepaald moment totale hulpeloosheid en zwakte?
Wat te doen als verdriet is gebeurd?
Waar moet je ondersteuning zoeken?
Toen ze eenmaal een onbeschofte boodschap aan mij hadden geschreven, toen ik beleefd vroeg om de woorden terug te nemen, antwoordde de persoon: "En wie ben jij voor mij?
Wat zal nog meer helpen om de kracht te vinden om van te leven?
Wat als er geen mogelijkheid is om contact op te nemen met een psychotherapeut?
Maar verdient niet het feit dat de mens op deze manier de aandacht op zichzelf moet vestigen, geen sympathie?
Zeg een sympathiek woord en verlaat de bijtende - wat is er makkelijker?